Çocukluğumun geçtiği evde çocuklarım

Çocukluğumun geçtiği ev hemen hemen aynı eşyalarla hala aynı yerinde zamana meydan okuyor ve bana hep aitlik hissi veriyor sanki hiç ayrılmadım o evden sanki uçup gitmedim.Çok şükür ki bu evde çocuklarımda doyasıya oyunlar oynuyor ve evin dört bir yanına gülücükleri siniyor.

Benim zamanıma göre de çocuklarım daha şanslı çünkü bahçede hamakları, ahşap evleri,arabaları,havuzları,babamla ektiğim şimdi ise meyve vermekten kırılan dalları ile Esleme göre alma (Elma) ağaçları,salkım salkım üzümler,incir ve armut ağaçları ile doğal bir şekil de çocukluklarını yaşıyorlar  benden mutlu var mı ki tüm bu güzellikleri bana yaşatan mevlama binlerce kez şükürler olsun.....

 Tabi her yeri alt üst etmelerine rağmen hiç ses çıkarmayan gözlerinin içine bakan hep sevgi ile yaklaşan dünyanın en güzel anneannesini unutmamak gerek

Bu resimde tüm bu hissleri mi düşündüğüm an çekilen bir karedir.