yangın yeri

Telefonu elimde, genelde hep bende olurdu  banka şifreleri ile onu yormak istemezdim hem patronum hem babamdı bazen şakasına '' Genç bir erkeğin telefonu karıştırılmaz'' der di ama bilirdim ki karıştırsam da bişey bulamazdım çünkü babam anneme  çok aşıktı her sözünde her davranışında hissettirirdi
Saatini de çok severdi  hasta yatağında bir aklı telefonunda bir aklı saattindeydi
Arabasını da çok severdi kolay kolay kimseye vermek istemezdi bakımını ihmal etmez yakıtını da hiç eksik etmezdi
Bu sabah arabasının bagajından bişeyler almam gerekiyordu kapağı açtığımda araba buram buram babam koktu bir an içim sızladı öyle çok özledim ki tarifi yok içimde yanan ormanın  sanırım yangın son nefesimde bitecek azar azar yanıyor içim ve dünya da ki hiç bir şey söndürme etkisine sahip değil.
İçim yandıkça anneme olan düşkünlüğüm artıyor biliyorum bir 32 yıl daha annemle böyle dolu dolu yaşamam mümkün değil.
Daha çok birlikte vakit geçiriyoruz kaliteli dedikleri zamandan üstelik birlikte konserlere gidiyoruz
bazen gülüp bazen ağlasak'ta bildiğimiz tüm şarkılara eşlik ediyoruz bazı sanatçıları babam severdi diye dinliyoruz
Bowlinge bile gittik annemle başlarda ürkekçe davransa da baya zevk aldı onu öyle mutlu görünce rolleri değiştirdiğimizi bile düşünüyorum sanki bişeyler yer değiştirdi önceden o benden sorumluydu şimdi sıra bana geçti.
Allah sağlıklı uzun ömürler versin anneme onsuz bir hayat yaşanır belki ama çok renksiz olur