57. gün


Yıllardır dizinin dibinde olduğu halde sadece bayramdan bayrama öperdim baba nasil sevilir bilemezdim çünkü. Yaş ilerledikçe daha çok ihtiyaç duydum ,aynı zamanda daha da çekindim Babanıza sarıldınız  mi her canınız istediğinde ? ben sarılmadım ama üstü hep sigara kokar bilirdim. Yüzüne gönlümce dokunmadım ,sakallı veya sinekkaydı suratında ellerimi gezdiremedim. Sabah uyandığımda hiç "günaydın babacıım yok mu kızına bi öpücük " diyemedim ben.
Yolda onun yaşlarında onun tarzında kareli gömlek giyen biri gördüğümde çocuk gibi peşinden gitmek istiyorum. Kardeşimle geçen gün arabayı park ettiğimiz yerin karşısında ki apartmanın  üst penceresinde bir adam dışarıyı seyrediyordu babama o kadar beziyordu ki hemen kardeşime gösterdim oda benzetti sanki babama koşar gibi hızlandırdık adımlarımızı ama yaklaştıkça benzerlik bir anda yok oldu
Çok özlüyorum hem hayata adepde olmaya çalışıyorum hem bir an bocalıyorum
Bir daha hiç sohbet edemeyeceğini bilmek bunu kabullenmek öyle acı ki kahroluyorum.
Düşünüyorum babamın en şanslı çocuğum çünkü onu en çok gören benim. Torun sevgisini benim çocuklarımda tatdı
babamı kaybettim 32 yasında,
evli-işi olan, çoluk-çocuk sahibi bir kadınım.
ama var ya;
o günden beri kolum kanadım kırık,
bir yanım hep eksik...
Teselli etmiyor beni hiçbir söz
Teselli etmiyor beni hiç  bir bakış

57 gün oldu o kara haberi hastanede alalı hemen kendimi dışarı atmak istemiştim  adımlarımı ne kadar hızlandırmak istesemde  bir türlü bulamamıştım çıkışı hayatımın en uzun yoluydu.

Alışamamak


İstinasız her duasında Allahtan  ikisinin de aynı anda canını almasını ya da en önce kendinin  ölmesi için dua ederdi, annen benden önce ölürse ben mahfolurum hiçbir  yere sığamam derdi canım babam çok ama çok içten dua etmiş annemi bize emanet etti gitti ebedi hayatına çok erken oldu o kadar erken ki alışmak sabretmek  bazen imkansız oluyor.
Kendime üzülüyorum babasızlığıma üzülüyorum ama en çok annemin eşsizliğine üzülüyorum yatmıyor aylardır odasında  nasıl yatsın ki  33 yıl göğsünde uyuduğun adam yok  koca yatak sadece ona  ait artık  alışkın olduğu kalp atışları yok.
Dün gece kuzenlerim vardı evde babam vefat ettiğinden beri neredeyse her akşam annemlerdeler anneme biraz neşe biraz umut biraz huzur vermek için . İnsan böyle anlarda anlıyor iyilik etmenin güzelliğini annem sevilen hemde çok sevilen bir hala. Annemin babamı düşünmemesi için ellerinden geleni yapıyorlar dün gece yarısı herkes sevdiği şarkıyı paylaştı biz annemi mutlu edelim derken annem yine dalıp gidip gözleri doldu . İçim parçalanıyor öyle olunca artık iyice biliyorum ki annem üzüldüğünde burnu kıpkırmızı oluyor kendini sıkmaktan. Ah annem acılarını dindirecek bir şeyler gelse elimden ama ellerim bomboş çünkü aynı acı beni kasıp kavuruyor