Sonunda Muradıma Erdim...

Onca yıllık hayat arkadaşımla bir çok sevgililer günü,doğum günü, evlilik yıl dönümü geçirdik sağ olsun hiç birinde beni unutmadı sevgisini her daim gösterdi.Zaten göstermek için öyle özel günleri de beklemez içinden geldiği her an ufak süprizlerle hep beni şaşırtır

Ama ben bana onun seçtiği onun gözünden bana yakışan bir şeyler almasını bekledim hepte hatırlattım o ise oralı bile olmadı ben ne anlarım kadın işinden der  geçiştirirdi

Kocamın huyunu bildiğim için 14 şubatta bişeyler yapsa bile hayalini kurduğum şeyin olmayacağına kesinlikle emindim

İşten eve geldiğimde yine aynı eminlikle hiç şüphelenmedim aramızda biraz limoni olduğu için hediye bile beklemiyordum nede olsa bir özür borcum vardı.

Annemin yanında gelir misin bişey konuşmam lazım deyince  aramızda ki malum konudan dolayı konuşacağımızdan o kadar emindim ki kafam da konuşulacakları kurmaya başlamıştım bile 30 saniyede J

Fakat karşımda çanta ve kazak görünce şok oldum.Hep bekleyip durduğum hediye karşımdaydı ve çook beğendim çoook mutlu oldum benim için unutulmaz bir 14 şubat oldu

Tabi ilk 14 şubatımızı her zaman ayrı olacak.Ayrı şehirlerde olduğumuz o dönemde ben atkı örmüştüm görüşmemiz yazı bulunca o zaman verebilmiştim.Öyle çok mutlu olmuştu ki yazın ortasında sahilin kenarında yakar güneşte akşama kadar atkı ile dolaşmıştı J

Bu Cuma gününde tek dileğim her iki cihanda da aynı aşkla aynı sevgiyle sonsuza kadar beraber olalım.