Nasıl bakarsan öyle gösterir kendini HAYAT

''sen nasıl başara biliyorsun olumsuzlukları görmemeyi'' aklımın orta yerinde bu sözler dönüp duruyor dün sabah bilgisayarımı açtığımda bu maille güne merhaba dedim  çok eski bir arkadaşım göndermiş 

Düşündüm durdum hayatımı ,mutluluklarımı, hüzünlerimi, başarılarımı, başarısızlıklarımı aslına bakarsan ben çok metanetli çok güçlü biri hiç olamadım ufacık bir rüzgar yaprak gibi savrulmama yeterde artar bile eşim hep der sen böyle herşeyi kafana takarak yaşarsan ömrün uzun olmaz diye 

Konu evlatlarım olunca konu eşim olunca hayat benim için başka akıyor çünkü ben hayatımın üç aşkını herşeyden herkesten çok seviyorum yeri geliyor kendi canımdan bile işte tamda bu yüzden onların her anında yanında olmak istiyorum mutluluklarında en yakın şahit olmak istiyorum

Birde ben ölümden çok korkarım hazırlıksız olduğumu bildiğim için :( hep ensemde hissederim ölümü tek kalmaktan korkarım, karanlıktan korkarım, ışık olmadan uyuyamam kendimi kabirde gibi hissederim kapalı yerlerde kalamam 

Bu korku çok beceremesem de yazmama sebep oldu istiyorum ki  ben ölünce yavrularım yaşadıklarımızı bilsin 

Hayatın koşuşturmacasın da unutulup gitmesin söz uçar yazı kalır ya o misal bilsin Efe 4,5 yaşında tusuba tacı ile kuran partisine katıldığını bilsin Eslem tam abisinin kurana geçtiği gün sürünmeden emeklemeye başladığını ve bizi mutluluklara boğduğunu

Bilsin eşim sıradan hiç bir anlamı olmayan bugünde onu çok sevdiğimi bilsin

Olumsuzluklara bakacak olursam dağ gibi karşımda beni çökertmeye hazır kimsenin dört dörtlük olmadığı gibi bende değilim benim hayatımda dört dörtlük değil ama başımı sokacağım sevgiyle ısınan sıcacık bir evimiz var istediğim yere kolaylıkla ulaşabileceğim bir arabamız sağlım yerince çalışabiliyorum çocuklarım kavgasız gürültüsüz sakin bir yuvada büyüyor daha ne isterim ki hayattan varsın diğer olumsuzluklar oluversin yeter ki rabbim dermansız dert vermesin gerisi er yada geç çözülür gider :)