Hayatı sıfırlamak gerek bazen

Bu hafta bizim yuvamızda çok önemli gelişmeler oldu yeni ufuklara,yeni hedeflere, yeni hayallere açıldı  kapımız hepimiz sudan çıkmış balık gibiyiz ama üstesinden gelecek kadar da güçlüyüz

Eslem dünyada ki 10. ayında ablası ile tanıştı sabah karşısında yabancı birini görünce çok şaşırdı sürekli inceledi durdu hala ara ara bakıp duruyor normalde yabancılardan korkar ağlar bu sefer ağlamadı kan çekti galiba nede olsa öz ablası

Ablası da sanki 10 aydır yanındaymış gibi sevgiyle yaklaştı sanırım kardeşlik bağı böyle bişey olmalı

Efe ablasını çok uzunca zamandır görmüyordu geçen 20 ayda sadece 1 kere karşılaşmışlardı bizde unutturmadık ona odasından resmini hiç kaldırmadık birde sever ablasını paşam geleceğini öğrendiğinde heyecandan saatleri saydı ne zaman gelecek diye  kaç kere sordu hatırlamıyorum

Babamıza gelince sanırım dünyalar onun oldu bana belli etmese de çok üzülüyor çok yıpranıyordu  ilk defa üç evladını yan yana iç içe sevgi ile görebildi verdiği büyük sınavın mükafatını görüyor şuan gözlerinde ki mutluluğu görmek beni çok ama çok mutlu ediyor

Ya ben bana gelince duygularım karma karışık mutlu muyum mutsuz mu bilemiyorum gel gitler yaşıyorum doğal olarak ama içim huzurlu

Anladım ki iç huzur çok önemliymiş  ve biliyorum o iç huzur öyle kendiliğinden gelmiyor

İç huzur gülmekle,iyi davranış sergilemekle,karşılık beklemeden vermekle,sevdiklerine karşı pozitif şeylet istemekle beslenmeye ihtiyacı varmış bende tam bu noktada bunları uyguluyorum

İç huzur kendini aramak ve bulmakla ilgili bence Kendimi daha iyi tanımak ve anlamak için tek ihtiyacım olan şey ise CESARET

Bu şaşkın ördek bakışları eslem'in ablasına olan bakışları  gün boyu böyle şaşkın şakın bakınca dayanamayıp çektim resimlerini  dilerim hayatı sıfırlayarak çıktığımız bu yolda her şey gönlümüzce olur