Kişisel kurtuluş savaşım

Bir iki aydır karar veremiyordum bazı anlar geliyor yok artık bu saatten sonra olacak iş mi ? diye kendi kendime hayıflanıyordum.Benim hayatım belli en azından iş hayatım  mesleğim belli bundan ötesi olamaz diyordum.Bilgisayar, hesap makinesi,çekler, faturalar ömrün boyunca görebileceğin iş objelerin diye kendi kendimi yıllarca ikna ettim her ikna edişimde ruhum daralıyordu evet ben bu işten para kazanıyordum ben muhasebiciydim ama mesleğini sevmeyen her gün kendini sorgulayan muhasebeci
Şimdi hayat karşıma yeni bir yol çıkardı.Daha yola varamadım sadece uzaktan görüyorum görmemle birlikte gönül bahçem renk renk çiçek açtı az daha susuzluktan öleceklermiş uzaktan görüyorum keskin virajları var ama yolun üstündeki gözyüzü  masmavi koşmak istiyorum bir an önce kavuşmak
Dün aöf felsefe bölümüne kayıt oldum.Dünyaya bir daha gelsem mutlaka okurdum dediğim bir bölüm  zamansız mı oldu yoksa tam zamanı mıydı bilmiyorum.Sınavın birinde doğumuma 3 hafta kala gireceğim birine de 40 kırkım çıkarken ama hiç telaşlı değilim sadece başarmak istiyorum bunun içinde elimden geleni hatta en iyisini yapmaya gayret edeceğim
Kız kardeşime kayıt evraklarımı gösterirken bana neden okumak istiyorsun ki zaten üniversite bitirdin 2.sine ne gerek var dedi.Bende hayallerimin peşinden gittiğimi söyledim hemde ilk defa bu kadar hevesle bu konuda iki kişi en büyük destekçimdi biri eşim her konuda yanımda olduğu gibi bu konuda beni yüreklendirdi cesaretlendirdi ve hiç hevesimi kırmadı ikinci kişi  blog sayesinde tanıştığım ve hep iyi ki tanışmışım diyeceğim ilknur ne zaman pes etsem hep önüme yeni makbul bir öneriyle çıktı ve hep yanımda oldu :)
Umarım kişisel kurtuluş savaşımdan galip çıkarım :)
hem Sydney Harris ne demiş
"Yaptığımız şeyler için pişmanlık zamanla geçer, ne var ki, yapmadığımız şeylere pişmanlığın çaresi yoktur."