Paşa geliyor

Günleri hatta saatleri saya saya sonunda bitirdim.Bugün oğluma kavuşacağım ne zor geçti onsuz günlerim evin her yerinde ona ait bişeyler çıkıyor odalarda oyuncakları ,duvarda resimleri, kirli sepetinde çamaşırları ,mutfakta aldığımız ama yemesi nasip olmayan cipsisi  ,masal kitapları, yatağı en önemlisi kokusu her yere sinmiş o mis kokusu.Rabbim evlat acısı çekenlerin evladından ayrı kalanların yardımcısı olsun ben bir haftaya dayanamıyorken acaba onlar nasıl bir sınavdan geçiyorlardır kim bilir.
Bugünlerde kendimi tanıyamıyorum sebepsiz yere ağlamaya başlıyorum kitap okurken dizi izlerken yada haberlere bakarken sanki gözlerim o sahneleri görmeyi bekliyormuş gibi foş foş yaşlar dökülü veriyor  birde alıngan oldum zaten alıngandım şuan hat safa da
Paşaya hamile kalana kadar tatlı hayatımda hiç yoktu sevmez olsa da yesem demezdim buna çikolata dahil Efeye hamile kalınca yemek zevkim 360 derece döndü elinden çikolata düşmeyen habire tatlı ile dolaşan biri olmuştum ve bu yaklaşık 4 yıl sürdü şimdi özüme döndüm dün akşam meyve alırken gözüm erikler de ekşi elmalar daydı bir turşu krizim var nasıl canım çekiyor salatalık turşunu kız kardeşim tüm bu ekşilerin sonunda erkek doğurursan karışmam diyor :) hayırlısı ne ise o olsun ama kızım olmasını çok istiyorum.