Danone

Dün akşam misafirlerimiz vardı belki de bugüne kadar evimize gelen en kıymetlileri iki küçük yürek beni güldüren,hüzünlendiren sevindiren,şükretmemi sağlayan iki minik beden Fatma ve Mustafa iki kardeş ömürlerinde ilk defa yaşadıkları şehrin dışına çıkmışlar nasıl çekingen nasıl terbiyeliler anlatamam izin almadan hiç bir şeyi ellemiyor her yaptığımın arkasından teşekkür ediyorlar  :) hala gözümün önünde bakışları

Dün Efe ile onlara da danone verdim bana arkaları dönük konuşmalarını duyduğumdan habersizler  Fatmanur yavaş yavaş ye nasıl güzelmiş tadı hemen bitmesin diyor Mustafa  Fatmanur'da kocaman gülümse tamam diyor 

Öyle çok şaşırdım ki bugüne kadar hiç danone yememelerine nasıl duygulandım anlatsam kelimeler yetmez sıkılmasınlar diye parka götürdük orada ki heyecanları daha da başkaydı ama Mustafanın rahatsızlığından dolayı çok tedirgindim her düştüğünde hopladığında yüreğim en az anneleri kadar ağzıma geldi artık bende annesi gibi bir nefes al dinlen sonra oynarsın demelere başladım

Böylesine güzel bir gecenin ardından bir büyük misafiri daha evimize buyur ettik on bir ayın sultanı Ramazanı

Bu yıl ilk defa  kendi evimizde sahura kalktık iki kişilik bir sofraydı ama biliyorum ki yıllar ilerledikçe her seferinde bir çatal daha fazla koyacağım 

Meleğim oruç tutmaya başladığında  kim bir nasıl soframız şenlenecek bereketlenecek o günü sabırsızlıkla bekliyorum

Rabbim bu güzel ayda darda olan sıkıntı çeken tüm müslüman kardeşlerimizin yanında olsun 

                                                 birbirlerini çok sevdiler

                                                eve gitmek hiç istemediler

                                     en çokta burayı sevdiler :)