Gözlerimin yönü değişti.

Günleri saymayı bıraktım saydığım günler içimi daha da acıttığını fark ettiğin an bıraktım. Üç aşağı beş yukarı ne kadar gün olduğunu biliyorum ama tam günü bilmiyorum bilmekte istemiyorum.Çok şey değişti babam gittikten sonra hayatımda ona anlatmak istediğim anlatamadığım onca yaşanmışlık.
Büyüdüm ve bunu iliklerime kadar hissediyorum kaygılarım,sevinçlerim,hedeflerim.en önemlisi gözlerim yön değiştirdi.
Araba kullanmaya başladım ve her iş çıkışı büfenin orada gözlerim doluyor çünkü kulaklarımda babamın ''Sağa çekeyim sür artık '' dediği sözleri ve benim korkarak hayır deyişim geliyor aklıma
Oysa şimdi aynı yerde yanımda babam olsun isterdim ve korkmuyorum görüyor musun ? demek isterdim sonra tıpkı senin yaptığın gibi diğer araçlar geçmeden ana yola çıkmıyorum demek isterdim.
Değiştim hem de çok artık  çocuklara eskisi kadar baskı yapmıyorum çünkü herşey olacağına varıyor bunu yaşayarak öğrendim.
Başıma gelen bu acıya ''İSYAN'' etmiyorum ''Neden'' demiyorum sorguluyorum ama sonunda ''ŞÜKÜRLER OLSUN YA RAB'' diyorum işte o anlar gönlümde binlerce birbirinden ferah odalar açılıyor.
Ne zaman babam aklıma gelse imkanım varsa hemen açıp yasin okuyorum  yoksa bolca dua ediyorum.
Rabbimle aramda ki perdeler tek tek kalkmaya başladı başladıkça dünyaya neden geldiğimi daha iyi anlıyorum anladıkça bize sayısız nimet veren rabbime şükrediyorum.
Babam hastayken kim olursa olsun fark etmez herkes'den dua bekledim şimdi biliyorum her an her vakit iyi ve dar da olan insanlar dua bekliyor
Hiç tanımadığım insanlar için hiç bilmediğim güzel dilekleri için hastalıkları için dua ediyorum. Allah kabul etsin.
Tam da bu yüzden artık gözlerimin yönü değişti.