Gerçeklerle yüzleşiyor İnsan

Bazen gerçekleri saklama gereği duyarsın ne kadar ertelersen o kadar kar sayarsın  bizim kisi o hesap hem yaşının küçük olduğu için hemde gerek görmediğimiz için ablasını hep benim doğurduğuma inandı normal olanı da çocuk için bu zaten
Taki ablası annesi ile yaşayana kadar.Ablası evden gidince yadırgadı paşam anlam veremedi biz yine erteledik ve İzmire  okumaya gittiğini  babaannesinin yanında kalacağını söyledik kabul etti yavrucuğum anlattıklarımızı çoğu gün neden gitti diye sitem etti her dedesi ile konuştuğumuzda ablasını sordu onlarda bize uydu.Şuan 4,5 yaşında ablası gittiğinde 3,5 yaşındaydı alıp karşına böyle böyle diyemezsin ki
Geçen akşam bir hışımla aniden  lafı dolaştırmadan neden ablamın 2 annesi var diye sordu dona kaldım nereden çıktı şimdi dedim biliyorum ben hep annesi diyorsunuz konuşurken dedi
Yanlış anlamışsın kuşum olur mu hiç annesi benim dedim hayır babamdan duydum işte annesinde kalıyor diye sohbet ediyordunuz dedi.
Biz oyuna daldığını sanıp konuştuğumuzda bizi dinliyormuş kuşum
Hem bizim yanımızda değil senin kızın olsa yanımızda olurdu dedi öyle öfkeliydi ki ne öfkesine nede sorduğu sorulara cevap olamadım babası ile konuşmamız geretiğini söyleyip konuyu kapattım
Yine biz bu konuyu atlattık sanırken dün akşam babasına neden ablasının 2 annesi olduğunu sordu
Babası bana göre daha soğuk kanlı babaannene anne diyor oğlum dedi ohhh dedim içimden paşam rahatladı
Ama sandığım kadar kolay ikna olmadı hemen peşine yazın biz gittiğimizde neden yoktu o zaman diye ikinci bomba geldi
Tecrübeli baba o sıra diğer akrabalarımızın yanındaydı ve zaten senin geldiğini duyunca geldi dedi yelkenler fora oldu kuşum da rahatladı sakinleşti

aslında ne şartta olursa olsun hiç yalan söylemek istemezdik ama yaşının küçük olmasından dolayı biraz daha erteledik umarım bir gün neden böyle davrandığımızı anlar kuşum biz onuda ablasını da kardeşini de çok seviyoruz