Merhaba :)

Hamilelikte 32. haftamızınn dolması ile birlikte işten ayrıldım garip bir sürüce girdim sudan çıkmış balık gibiyim nedeni bilmiyorum ama işten ayrıldığım ilk gece hiç uyuyamadım düzenimin tamamen değişecek olması  istem dışı beni tedirgin etti.
Her şeyi hızlı hızlı yaşamaya o kadar alışmışım ki acele acele ev işi yapıyorum sanıyorum ki yarın iş var ve ben elimdeki işi yetiştirmeliyim :) zamanla alışıcağım geçen 2 haftada hala iş psikolojisindeyim.
Evde kalmama en çok sevinen Efe resmen 2. baharımızı yaşıyoruz her an beni öpmek koklamak istiyor eskisinden daha fazla ve daha sıcak.Beni öyle şımartıyor ki sürekli çok güzel olduğumu söylüyor 
Fırsat buldukça sık sık parka çıkartıyorum geçmişte yapamadığımız her anın her dakikanın tadını çıkarıyoruz
Bu evden yazdığım ilk yazı daha önce gerek görmediğimiz için bağlatmamıştık internet.Uzun bir zamanda sonra tekrar yazı yazmak çook güzel


3 yorum:

Nil dedi ki...

Az kalmış vuslata.

Bu aralar yaşları gereği mi bilmiyorum ama benimki de pek bir sarılmak öpmek istiyor. methiyeler diziyor.

Ev hanımı olmak istiyorum ben ya.

Unknown dedi ki...

hoşgeldin ev hanımlığına:))))))))))

Sitare dedi ki...

ben de upuuzuun bir bebek bakma dönemine girince aynı senin gibi su-balık olayındaydım.garip ve yaman bir çelişki.
yok ya kadın kısmısı haftada 3 gün çalışsa yeter çok bile.ne öyle bıd bıd arılar gibi sabah akşam işlerde.çoluk çocuk ev koca hepsi tümden göçüp gidiyor valla:(