Bu sıralar duygularım karma karışık bir çok olay üst üste geldi sevinçlerim yarım kaldı.Şükür büyütülecek sorunlar değil ama esde geçemiyorum.Bu yıl ki tatilde çok mutlu olduğumdan bahsetmiştim gezdiğim gördüğüm yerler dışında mutluluğuma mutluluk katan şey Efe ile olan ilişkimizin güçlenmesiydi resmen korkularımdan kuruntularımdan arındım korkularım ne mi ? Etrafımda hep anneanesi yada babaannesinin baktığı çocuklar annelerini 2. plana atıyor şükürler olsun ki Efe annemle olan zamanlarımızda hep Şerife annem yedirsin Şerife annem giydirsin dedi :) Anneme ben yokken anne ben varken anneanne diyor
Diğer çocuklarda nasıl bilmiyorum ama tek başına kalmaktan korkuyor bahçede oynarken yada arkadaşlarıylayken sürekli yanında olmamı istiyor bu bazen mümkün oluyor bazen de dün ki gibi mümkün olmuyor
Anneanemlere dün misafir gittik geç saat olmasına rağmen inatla dışarıda oynamak istiyor ne dediysem ikna edemedim sonra kucağıma alıp eve getirdim nasıl ağlıyor herkesin içinde beni tekmeliyor sana vurmak istemiyorum annelere vurulmaz ama sen beni içeri getirdin ondan seni dövüyorum diye diye hem ağladı hem dövdü
Öyle şeyle yapıyor ki ağlamasına sinir olmuşken söylediği sözler birden bire gülmeme sebep oldu galiba çok hızlı büyüyor
BU aralar sünnet korkusu var :) henüz istemiyoruz sünnet olmasını ama arkadaşı tek tek olmaya başladı benim paşa ürkmüş arkadaşı Burak için o kadar çok üzüldü ki nasıl çiş yapacak şimdi diye birde biz işteyken baya bir korkutmuşlar kesecekler ne yapacaksın diye anlaya bileceği şekilde anlatmaya çalıştım birazda yalan söyledim kesmeyecek doktor amcan diye ama ikna olmadı
Her akşam dinazorlu parka uğrar olduk diğer parklardan farklı olduğu için daha çok ilgisini çekiyor ama nedense her akşam aynı parka gitmek ve de gittiğimiz parkta sanırım her şey doğal olsun diye banklar olmadığı için ayakta durmak hiç hoş olmuyor
Birde geçen gün demiştim ya işe gittiğim için ağladı diye o akşam iki arkadaş gibi konuştuk gitmem gerektiğini anlattım ağladığında üzüldüğümü ama bugünleri telafi edeceğimizi sankince usluca dinledi sonra kollarımda uyuya kaldı sabah anneanesine götürdüğümde uyuyordu yatağa bırakınca uyandı ellerimi tuttu gözlerimin içine içine bakıp diliyle olmasa da gözleriyle gitme dedi ama kızmadı ağlamadı söylenmedi sırf beni üzmemek için her halini seviyorum da bu olgunlaşmış hallerine bayılıyorum
Son olarak benim gibi salıncakta sallanmaktan korkuyor korkusunu yenmesi için babası elinden geleni yapıyor tıp kı ben çocukken annemin bana yaptığı gibi ama bazı şeyler insanın elinde olmuyor sırf efe korkusunu yensin diye o gece bende sallandım indiğimde tarif edemiyeceğim mide bulantısı vardı tüm gece deprem oluyor sandım o her yer dönüyordu o derece korkuyorum salıncaktan koktuğum halde deli gibide seviyorum
7 yorum:
ahh ciğerpareyi evde bırakıp işe gitmek ne zor,hep yaşadık,biraz büyüyünce de annem evden gitsin kafama göre takılayım hevesi başlıyor.yine şükür tanımadığın birine değil,annene bırakabiliyorsun.ama anneler keşke evde çocuklarını yetiştirebilse..
Ah ne neval keşke :( ama günümüz şartlarında mümkün değil sanırım seninde dediğin gibi çok şükür annem var o bende iyi bakarken böyleysem başkası baksa ne yapardım bilemiyorum
ah canım ne desem
kelin ilacı olsa kendi başına sürer ilk. olsa bende yapayım, bende sana söyliyim :(
Sen h.sonları telafi edersin zaten onun bu halini. Büyüdükçe daha kolaylaşcak merak etme.
UMARIM O GÜNLER ÇABUK GELİR :(
Akıllı kuzum kız daha ne istiyorsun anlıyor çocuk aman dert etme anacım geçecek bugünler bende aynıyım malum sen güzel anları doya doya yaşamaya bak :))
inşallah :)
allah muhabbetinizi bozmasın. bence hiç canını sıkma ne olursa olsun annenin yeri ayrıdır
Yorum Gönder