Senden Benden Bizden

Bugün rabbime şükrüm her zamankinden fazla özel bir sebebi yok aslında sıradan bir gün ama içim nedense bu sıradanlığa tezat derecede coşkulu,duygulu dokunsa biri ağlarım yada tam tersi bol kahkayla gülerim hisler içim karışmış durumda
Çok şükür ki mevlaya huzurlu mutlu bir ailem var.Benide büyüten ailem şimdi oğlumu büyütüyor aynı ilgi aynı sevgi ama ayrı şartlarda benim oğlum kadar oyuncağım ömrüm boyunca olmadı çocukken hayalini kurduğum o kadar çok oyuncak vardı ki babam kimisini ben söylemeden aldı kimisindende hiç haberi olmadı.Güzel bir çocukluk yaşadım özgürdüm.Akşamları sokaklarda korkusuzca oyunlar oynaya  biliyordum  tabi benim oyunlarıma annemde komşularla yaptığı hoş sohbetlerle göz kulak oluyordu şimdi annem aynı komşularla aynı sokakta oğluma göz kulak oluyor tek fark benim zamanımda yol kumdandı şimdi asfalt ama boş arazi biz oraya taşındığımızda nasıl boş ve yeşilse şimide öyle unutturmuyor o boşluk bana geçmişi
Çocukken kapşonlu ne kadar kıyafet varsa ilgimi çekerdi ama hiç kapşonlu bir kıyafetim olmadı taki kendi kendime alış veriş yapana kadar annem sevmezdi ne o öyle omuzlarında yük gibi fazlalık gibi derdi şimdi oğlum ne zaman kapşonlu etrafımda dolaşsa yüzümde tatlı bir tebessüm oluşuyor artık annemde alışmış kapşona hatta efeye benden daha çok giydiriyor acaba anneme ben çok istiyorum anne alalım desem alırmıydı ki üzerimde görse başkalarındaki gibi hayıflanırmıydı ki
Efe sanki bana benziyor yada ben öyle görmek istiyorum bilmiyorum bisiklete binmeye bayılıyor bende çok severdim saatlerce üstünden inmezdim gariptir hiçde yorulmazdım şimdi 3 kat merdiven çıkmaya üşeniyorum
bana kimse öğretmedi bisiklete binmeyi kendi çabalarımla öğrendim efede öyle babası belki destek oldu ama içten gelen doğuştan gelen bir kabiliyeti vardı bisiklete karşı

Bana kendi çocukluğum ile oğlumunkini kıyaslamama sebep olan canım kocam iyi ki varsın yoksa kim sırf benim için ömrünün geçtiği yeri annesini,babasını,akrabalarını,arkadaşlarını bırakıp tereddüt etmeden gelirdi İstanbullara kim annemle benden daha iyi anlaşırdı kim çok yorulduğum anlarda usulca oğluma sokulur sırf ben rahat edeyim diye uyuturdu rabbime kaç kere şükretsem kafi gelir bilemiyorum bildiğim aynı yuvayı paylaştığım herkesi çoook seviyorum kızımıda seviyorum oda şimdi bundan 14 yıl önce koşuşturduğum okul bahçesinde koşuşturuyor oda aynı okulda okuyor hatta benim tanıdığım öğretmenlerle  hayatta demekki bunuda yaşayacakmışım kızımın kayıtı için gittiğim okul yani benim eski okulumda öğretmenim müdür olmuş hem o şaşkındı hemde ben ilk karşılaşmada
bugün bunlar döndü zihnimde bundandır garipliğim yaşamında olan herşeye binlerce kez  şükürler olsun