''Ben bu dünyaya seni mutlu etmek için gönderildim.''

Çok isterdim küçük Şerife ile  karşılaşmayı şimdi ki halimle 32 yaşımdayken o ise 12 yaşlarında ne güzel olurdu. Bisiklet sürmeyi çok severdi  ayağa kalkıp ellerini yana kocaman açtığında yanında olmak uçuşan saçlarının arasından zar zor gözüken gözlerine bakıp kocaman gülümserdim  çünkü onu o haliyle annesi görsün takdir etsin isterdi.

Mesela onu ziyarete gitmeden önce rengarenk olan uçan bolanlardan baloncu'da ne kadar varsa hepsi alır sonra çok sevdiği bir düzlüğe elinden tutup götürdüm  hepsini tek tek gökyüzüne salışını izlerdim oturduğum yerden kesin o an bolca kahkaha atardı.

Hasta olmak için can atmana gerek yok ben sana her canın istediğinde puding alırım derdim.

Gizli gizli ev telefonundan masal hattını aramasına gerek kalmadığını ona her gece masal okuya bileceğimi söylemek isterdim.

Sonra onu kuaföre götürdüm dilediğin kadar kısa keselim saçını derdim çünkü küçük şerife'ye göre saçlarını açıp doyasıya sağa sola atamadıktan sonra ne yarardı ki beline kadar uzanan saçlar

Sonra bir banka oturup ellerini tutardım kırılacaksın,üzüleceksin,çokça ağlayacaksın ama hep zaferle ayrılacaksın. Hem öyle çok sevip öyle çok sevileceksin ki masal kahramanları gerçek olsa imrenerek bakarlardı hayatına derdim.
Ona öğütler verirdim güzel şeyleri hatırlamasını, annesini çorbalarının tadını, sütlaçının tadını, babasının onun uyurmuş gibi yaptıklarında onu sevmesini hiç unutmamasını hatırlatırdım.
Kardeşi ile oyunlarının birbirlerini koruyup kollamalarını da zihninde hep yer etmesini isterdim ve son olarak derdim ki

Bir eşin olacak ilerde onca şey yaşayıp onca zorluktan çıkacaksınız ama ölene kadar  bir sözü hep kulaklarında olacak kesin ne diye merak ederdi

Bekletir miyim hiç hemen söylerdim

''Ben bu dünyaya seni mutlu etmek için gönderildim.''