ölüm

daha bu sabah düşündüm şimdi şuracıkta ölsem oğluma ne olur diye araba yol alırken ben cenazemi hayal ettim. anneme gelen kalabalığı görür gibi oldum en çok annem ağlardı dayanmazdı yüreği ya canım onunda içi yanardı benim 3 yaşındaki kuzum belki beni hatırlamazdı diye düşündüm sonra kendime kızdım neden hep efenin resmini çekiyorsun neden o karelerde sen yoksun diye
bugün suracıkta ölsem oğlumla canımla yan yana kaç resmimiz var diye düşümdüm çok az
ben bu dünceleri işyerimin kapısında bırakıp dünya işlerine daldım taki şu vakit olana kadar az önce eşimle görüştüm izmirdeki bir arkadaşımın kardeşinin vefat ettiğini söyledi öyle üzüldüm ki hala yüreğimde kocaman bir taş varcasına ağrı yapıyor duyduğum an ilk tepkim ama daha yeni doğum yapmıştı oldu çok yeni ne doğru düzgün süt verebilmişti nede yürüdüğünü görebilmişti bir anne için ne acı geride kalan evlat içinde
bu akşam kuzuma daha çok sarılıcam daha çok öpüceğim öpemiyeceğim sarılamıyacağım günler için