1-p'nin yıldızı

Bir anne ne kadar mutlu olabilir bir yazıyı kaç kez okuyup duygu patlaması yaşaya bilir ki.Eğer bana sorulacak olursa milyonlarca defa. Çok sıradan bir gün olan dün akşam bitanecik paşamın başarıları ile benim için şölene dönüştü canım oğlum okumaya geçti artık her gördüğü yazıyı okur vaziyette ve öyle istekli öyle heyecanlı ki ona bakıp bakıp şükrediyorum gözlerimin içine anlamsız tarifsiz duygular yerleşiyor gözlerim dayanamadığı noktada göz yaşlarım imdadıma yetişiyor
Efe sınıfta okumaya geçen 2. öğrenci olma başarısını gösterdi ve öğretmeni güzel bir jestle teşekkür belgesi ve hikaye kitabı hediye etti üstelik hikaye kitabının başına öyle güzel sözler yazmış ki duygulanmamak elde değil
Bir çok konuda şanslı olduğum gibi paşamın öğretmeni konusunda da çok ama çok şanslıyım oğlumla ilgilendiği için başarılarını ön plana çıkarıp parlattığı için çok teşekkür ediyorum kendisine ve her zaman duacı olacağım
Bir anne olarak bu duyguyu yaşamak paha biçilemez.Efe 2. olduğu için üzgün keşke birinci olsaydım diyor  Efe'yede söyledim önemli olan okumaya geçmesi sınıfta en son o geçmiş olsaydı bile yine aynı şekilde sevinirdim paşam sözlerime inanamadı çok şaşırdı ama gerçek bu önemli olan başarması ne kadar sürede başardığının ne önemi var ki
Dilerim okul hayatı bu şekilde başarılarla devam eder dilerim daha fazla oğluşuma vakit ayırma şansım olur dilerim hep ama hep güzel günlerini görmek nasip olur
Bu günleri gösteren rabbime şükürler olsun

Tünele süzülen ışık

Herşeyin başı güvenmiş bunu bir kez daha anladım hafta sonu.Günlerdir beni benden alan bir türlü geçmeyen sıkıntılarım buhar olup uçtu nasıl hafifledim nasıl neşelendim anlatacak kelime yok.Eline şeker verilen çocuk gibi şendim
Tüneldeydim sanki heryer karanlık ve ben yolumu göremiyordum tam da bu anda bir ışık süzüldü tünele aslında dışarıda olsam hiç bir anlamı olmayan bu küçük ışık tünelde bana umut oldu huzur oldu neşe oldu
Ben uzun uzun zaman sonra ilk defa bu kadar uzun araba kulladım hemde kontrol bende yanımda yardımcı olmadan hemde kayınvalidemi kayınbabamı yanıma alarak.Arabaya ilk gidişimde 2 dakikalık yol mesafesinde bildiğim tüm duaları bir çırpıda ışık hızıyla okudum oda yetmezmiş gibi birde dua ekledim lütfen Allah'ım bugün hata yapmamayım  bugün rezil olmayayım diye ve çok şükür günü hatasız bitirdim ve günün sonunda bir kanadım eksikti uçuyordum adeta
Birde annemin övgüleri eklenince mutluluğum dublex oldu çünkü annem nadiren beni över  :) biz klasik kaynana geliniz biraz inatlaşan ve ortak noktamızdan dolayı kendimizi frenleyen
Gazı öyle kuvvetli aldım ki iki araç önüne park bile yaptım.Parkı duyan gittiğimiz ev sahipleri koşarak balkona çıktılar nasıl yapmış diye baya küçük çaplı komisyon kurdular ordadan da başarı ile çıktım
Gerçekten çok ihtiyacım varmış farkında olmadan attığım bu adım beni inanılmaz mutlu etti
ve anladım ki Cesaret edip deneyene kadar ne çok şeyi başarabileceğinizi tahmin bile edemezsiniz