istanbul ağlıyor sen ağlıyorsun

dün gece tuzlada Gülay konseri vardı biz her zaman ki gibi  benden dolayı başlamak üzere yetiştik konsere talep olmaz derken her yer tıklım tıklım dolu ön yargımın karşılığını nerdeyse konseri izleyemeyerek ödeyecektim ki protokolde 2 sıra benim ve canım için boşmuş desem yalan olur ama canımın mekanındada izlemeyecek değilim ya :) hemen bizi protoke oturtular ve konser başladı ama nasıl başlangıç ilk andan gözlerim dolmaya başladı beni en derin yerimden vurdu ilk şarkısı istanbul ağlıyor sen ağlıyorsun bi an üniversite yıllarıma gittim insan gurbette olunca özlem dolu şarkılar bir başka oluyor benim içinde öyle oldu sadece trt fm dinlediğim bir dönemdi çünkü ulusal başka bir radyo çekmiyordu :) ben o dönemde sevdim ilhan iremi gülayı  sanat müziğini
canlı dinlemek bambaşkaymış sevdiğin bir şarkıyı ayrıca anıları olan bir şarkıyı o kadar çok etkilendim o kadar çok beğendim ki konser boyunca sadece o şarkıyı söyleyebilirdim diğer şarkıları bana çok hitap eden şarkılar değildi o yüzden konser sonu çok eğlendim dersem yalan olur anlamadığım şu bu kadar güzel bu kadar etkileyci sesi varken neden günümüz popüler şarkılarını bırakıp halk müziğine dönüş yapmış bir anlama veremedim popüler müzik yapsa eminim olduğu yerin üst ve üstünde olur çünkü muhteşem bir sesi var canımlada çok konuştuk bu mevzuyu sonunda vardığımız karar şu oldu insan mutlu olduğu sevdiği işi yapmalı demek ki o da bu şekilde mutlu oluyor çok güzel konuşması olan nazik bir bayan GÜLAY iyi ki gitmişim listesinde yer alan sanatcılardan oldu benim için
ne alakası var bilmiyorum ama konser boyunca gülaya baktıkca aklıma hep iclal aydın geldi